Historiek van Permacultuur

Deze pagina is herschreven en vind je terug op https://permacultuur-magazine.eu/permacultuur/

Permacultuur is in de jaren ’70 omschreven door Bill Mollison en David Holmgren aan de universiteit van Tasmanië.

Deze biologen hebben samen onderzoek gedaan naar de werking van ecosystemen in de bossen van Tasmanië. Hierop geïnspireerd wilden ze een duurzaam systeem bouwen dat de mens in zijn basisbehoeften als eten, drinkbaar water, huisvesting, energievoorziening en afvalverwerking moest voorzien.

Tagari Community

In hield Bill Mollison op met zijn job en stichtte met een aantal mensen de Tagari Community waar hij begon met de praktische uitvoering van de permacultuurontwerpen.

Hij haalde ook inspiratie bij en werkte samen met de Australische Aboriginals en leerde van hen vooral de manier waarop zij naar de natuur kijken en kwam hierbij tot de volgende uitspraak:

Permacultuur is een dans met de natuur, waarbij de natuur de leiding heeft.

Daarnaast haalde hij ook heel wat inspiratie uit het werk van Fukuoka, een Japans expert in natuurlijke landbouw.

Permacultuur heeft zich vrij snel verspreid vooral in tropische en subtropische gebieden. Ondertussen heeft het zich uitgebreid over alle levensdomeinen en is het ook verspreid geraakt in de gematigde streken.

Opvolging verzekerd

In 1997 heeft medeoprichter Bill Mollison en het wereldwijde gezicht van permacultuur zich teruggetrokken en als opvolger Geoff Lawton aangeduid. Deze heeft in Australië een onderzoekscentrum opgericht en al vele duizenden geïnteresseerden in permacultuur opgeleid. De doelstelling van Geoff is om overal over de wereld educatieve demonstratie-sites op te richten, zodat permacultuur niet enkel in Australië uit de obscuriteit ontsnapt maar over heel de wereld de aandacht krijgt die het verdient.

Hij maakt duidelijk dat permacultuur niet meer enkel betrekking heeft op landbouw en moestuin. Het zijn precies de connecties tussen de verschillende disciplines die het verschil maken met de huidige wetenschap.