Recensie: Permaculture – Principles and Pathways Beyond Sustainability (Deel II)

Recensie: Permaculture – Principles and Pathways Beyond Sustainability

Dit is het tweede deel van de recensie van het boek van David Holmgren: Permaculture – Principles and Pathways Beyond Sustainability. Het eerste deel kunt u hier bekijken: Recensie Permaculture – Principles and ….

Holmgren heeft de permacultuurprincipes onderverdeeld in twaalf duidelijke slogans, geïllustreerd door de in permacultuurkringen overbekende pictogrammen. Deze 12 ontwerpprincipes vormen samen met de ethische principes de dertien hoofdstukken van het boek. Binnen elk hoofdstuk behandelt hij dan de al even bekende permacultuurbloem die de zeven domeinen van de menselijke samenleving illustreert: gereedschappen en technologie, opleiding en cultuur, gezondheid en welzijn, financiën en economie, landeigendom en gemeenschapsregering, beheer van land en natuur en bouwen.

Enkele hoogtepunten uit elk hoofdstuk:

Lees verder

Recensie: Permaculture – Principles and Pathways Beyond Sustainability

Recensie: Permaculture – Principles and Pathways Beyond Sustainability

Zoals Holmgren zelf zegt in de eerste pagina’s van zijn boek werd het niet in de eerste plaats geschreven voor de organische tuinier, maar voor iedereen die met duurzaamheid in al zijn vele aspecten begaan is. Wie verwacht met dit boek praktisch aan de slag te kunnen met permacultuurprincipes, komt dan ook bedrogen uit. Het is een zuiver theoretische uiteenzetting die een zeer breed spectrum van de menselijke samenleving behandelt. Wie het Engels niet volledig machtig is, kan ook problemen verwachten want de taal die Holmgren gebruikt is in grote mate academisch. Ook de systematiek van de inhoud is die van een wetenschappelijke thesis.

Deze waarschuwing in acht genomen is het zeker een van de beste boeken over permacultuur die ik gelezen heb. Holmgren heeft de permacultuurprincipes onderverdeeld in twaalf duidelijke slogans, geïllustreerd door de in permacultuurkringen overbekende pictogrammen.

Lees verder

Meersoortige Begrazing: Een inleiding (Deel 2)

Dit is deel 2 van de vertaling van een artikel dat eerder verscheen op de site TCpermaculture. Deel 1 is vorige week verschenen.

Er zijn ook een aantal dingen waar we rekening mee moet houden als we met een meersoortige kudde willen gaan werken. We moeten ons beter informeren (wat altijd leuk is). Het is gemakkelijker om specialist te worden in één soort dan het is om ons in drie of vier of zelfs zeven soorten te gaan specialiseren. We moeten overleggen over hoe we met bepaalde soorten zullen omgaan, hoe we ze verwerken en vermarkten.

Lees verder

Meersoortige Begrazing: Een inleiding (Deel 1)

John Kitsteiner – Temperate Climate Permaculture – 26 augustus 2014-09-10

Jaren geleden las ik een geweldig boek van Carol Ekarius, dat ‘Small-Scale Livestock Farming’ getiteld was. Het was in dit boek dat ik voor het eerst het idee van begrazing door meerdere soorten tegenkwam. Ik was meteen weg van het concept en over de jaren heen ben ik er meer en meer van overtuigd geraakt dat dit de beste manier is om dieren te houden. Als we naar de natuur kijken, die toch onze gids en leraar is in permacultuur (Eerste permacultuurprincipe: Observeer en integreer), wat zien we dan?

In gezonde ecosystemen (en dat is een belangrijk gegeven) bezet een veelheid aan soorten allemaal hetzelfde gebied (Permacultuurprincipe 8: Integreren in plaats van afzonderen). Als je naar een natuurvideo van de savanne kijkt, dan zie je dat dit precies is hoe dieren in het wild leven. Ze blijven nog steeds grotendeels bij hun eigen soort. Dat kan op een strikte of een losse manier zijn, al naargelang de soort, het seizoen, de omgeving en vele andere factoren.

Maar de soorten zijn wel gemengd. Er is geen enkele soort, plantaardig of dierlijk, die in een vacuüm leeft. De meesten van ons zijn tegen monoculturen van planten in de akkerbouw, maar ik vraag me af of we niet om dezelfde redenen ook tegen monoculturen in de veehouderij moeten zijn.

Lees verder

Vijf Stappen naar een Hogere-Welzijnsmaatschappij

Door Christine Berry. Oorspronkelijk gepubliceerd in de blog van New Economics Foundation – 10 september 2014.

Het is ondertussen acht jaar geleden dat David Cameron voor het eerst verklaarde dat het ‘tijd is om niet enkel op het BNP, het Bruto Nationaal Product, te focussen, maar in plaats daarvan op het BWG, het Bruto Welzijns Gevoel.’ Sindsdien is het Verenigd Koninkrijk een wereldleider geworden op gebied van het meten van het nationale welzijnsgevoel. Maar de sprong van meten naar doen moet nog gemaakt worden.

Dit is gedeeltelijk omdat welzijn nog te veel als een ondergeschikt iets beschouwd wordt, een frivole agenda die weinig belang heeft in tijden van recessie en besparingen. Deze visie werd bekrachtigd door Nick Hurd, tot voor kort de minister die verantwoordelijk was voor het welzijnsbeleid: ‘Sinds we deze reis begonnen, hebben zich talrijke andere prioriteiten aan het systeem opgedrongen.’ Anderen beschouwen gegevens over welbevinden te nieuw om als basis voor een beleid te gebruiken of stellen zich de vraag of het ons wel zou aansporen om dingen anders aan te pakken.

Lees verder

De zelfloze geest – een pad naar een goede gezondheid en positief activisme

De zelfloze geest

De zelfloze geest

Waarom legt ons niveau van bewustzijn vast hoe we collectief omgaan met klimaatverandering? En hoe kunnen we daar samenhangend en authentiek op reageren? Bernie Sheehan (B.S.) interviewt Mick Collins (M.C.), de auteur van ‘The Unselfish Spirit – Human Evolution in a Time of Global Crisis’ (De zelfloze geest – menselijke evolutie in een wereldwijde crisis).

Het boek van Mick Collins, ,’The Unselfish Spirit‘, legt uit waarom dat wat we doen ons bewustzijn vormt en verfijnt en ons een fundament en een stimulans geeft voor positief activisme. Maar het is meer dan dat. Het is een grondig interdisciplinair onderzoek naar de menselijke psyche en het formuleert diepe inzichten in het potentieel van de mens om crisistijden om te vormen tot persoonlijke groeiprocessen en sociale transformatie.

Verschenen in Permaculture Magazine – 26 augustus 2014, vertaling door Ivy Dillen

Lees verder

Recensie: Introduction to Permaculture

Recensie: Introduction to Permaculture
Recensie: Introduction to Permaculture

‘Introduction to Permaculture’ van Bill Mollison is precies wat de titel zegt dat het is: een kennismaking met permacultuur in al zijn facetten. Er bestaan ondertussen tientallen boeken die hetzelfde doen, elk op hun eigen manier en niveau. Het verschil is dat hier de meester zelf – één van de grondleggers van permacultuur – aan het woord is.

Ethiek

Meteen in de inleiding wijdt Mollison uit over de ethiek van het systeem. In zijn woorden houdt ‘zorg voor de aarde’ ook meteen ‘zorg voor de mensen’ in, aangezien wij – net als alle levende wezens en alle niet levende dingen – deel uitmaken van dat grote ecosysteem dat de aarde is. En nadat onze eigen behoeftes werden voldaan en ons eigen systeem naar behoren draait, geeft hij als derde ethische regel de opdracht om dat wat we zelf niet nodig hebben, te gebruiken om anderen te helpen hetzelfde te bereiken.

Lees verder

Weerbaarheidsdenken – Wat voor verschil maakt het?

De mens heeft nooit enig materiaal gecreëerd dat zo weerbaar is als de menselijke geest.
De mens heeft nooit enig materiaal gecreëerd dat zo weerbaar is als de menselijke geest.

Weerbaarheid wordt beschouwd als een integraal deel van permacultuur en transitie. Maar wat betekent het voor u?

In vele opzichten is het idee om weerbaarheid op te bouwen – de capaciteit om te overleven en te gedijen ondanks verandering en/of moeilijkheden – eigen aan permacultuur en aanverwante veranderingsbewegingen (zoals de transitiebeweging).

Permacultuurprincipes werken weerbaarheid in de hand, bij voorbeeld door de noodzaak te benadrukken dat elke functie ondersteund wordt door meerdere elementen. Of door het aanmoedigen van creatief gebruik van en reactie op verandering.

Lees verder

Succes voor de succesrijken – een ontwerp-opportuniteit?

Succes voor de succesrijken – een ontwerp-opportuniteit?
Succes voor de succesrijken – een ontwerp-opportuniteit?

Blog Looby Macnamara – 26 augustus 2014
Vertaling: Ivy Dillen

In één van Donella Meadows’ lezingen introduceerde ze de systeemval ‘succes voor de succesrijken’. Anders gezegd: de rijken worden rijker en de armen worden armer. Dit gebeurt wanneer er een versterkende feedback lus in het systeem zit. Hoe meer succes je hebt, des te gemakkelijker je nog meer succes krijgt.

Mijn dochter was een boek van Terry Pratchett aan het lezen waarin één van de personages het leven uitlegde aan de hand van laarzen. Er zijn mensen die het zich niet kunnen veroorloven om goede laarzen te kopen. Dus kopen ze laarzen van mindere kwaliteit die niet lang meegaan. Laat ons zeggen dat ze een paar laarzen kopen voor 10 £ die een jaar meegaan. Maar wie geld heeft, kan laarzen kopen van 50 £ die tien jaar meegaan. (Dit zijn – voor alle duidelijkheid – slechts verzonnen prijzen.) Op tien jaar tijd heeft de arme persoon tien paar laarzen gekocht die samen 100 £ hebben gekost, terwijl de rijke persoon in diezelfde periode slechts 50 £ heeft uitgegeven. De arme verliest geld terwijl de rijke spaart: succes voor de succesrijken.

Lees verder

Recensie: Thinking in Systems, Donella H. Meadows

Recensie: Thinking in Systems, Donella H. Meadows
Recensie: Thinking in Systems, Donella H. Meadows

Donella (Dana) Meadows (1941-2001) was doctor in de chemie en de biofysica. Vanaf 1970 werkte zij mee aan het grote World 3 computermodel, dat de dynamiek en economische groei op een eindige planeet moest simuleren. In 1972 was ze de belangrijkste auteur van het boek Limits To Growth, waarin de bevindingen van dit computermodel weergegeven werden. Ze schreef daarna nog verschillende andere boeken over computersimulaties en duurzame ontwikkeling. In 1996 stichtte ze het Sustainability Institute. Zij doceerde ook in het milieu-educatieprogramma van Dartmouth College.

Lees verder

Recensie: The One-Straw Revolution, Masanobu Fukuoka

Masanobu Fukuoka werd geboren in 1913. Als zoon van een rijke landeigenaar had hij het grote privilege dat hij kon studeren. Hij werd microbioloog en werkte als planteninspecteur voor de overheid. Vanaf 1938 begon hij echter te experimenteren met natuurlijke landbouw om na de tweede wereldoorlog met zijn heel specifieke manier van rijst- en gerstverbouwing … Lees verder