Alleen een dief rent, kent u die uitdrukking? Ze is afkomstig van de Hunza, een bergvolk dat leeft waar Pakistan aan China grenst. Het volk staat erom bekend dat de mensen er erg oud worden, en dat doorgaans in goede gezondheid. Reden genoeg om een legendarisch volk te zijn.
Daarom wordt er veel gezocht naar het geheim van de Hunza. Wellicht wel meerdere geheimen…
(Foto: ‘The northern Pakistan’ door Trivial epithet op Wikimedia Commons)
(Foto: ‘Hunza Valley HDR’ door Faizanahmad op Wikimedia Commons)
Zo zou hun brood een van hun geheimen kunnen zijn. Ze maken een soort van gedroogd brood dat schier eindeloos houdbaar is, en naast met stenen gemalen granen, als belangrijk ingrediënt gedroogde abrikozen bevat. Dit helpt hen door de maanden van het jaar waarin er weinig te oogsten valt. Dit Hunza-brood doet me denken aan het granen-fruitleer zoals ik dat zelf maak…
Een online zoektocht naar dit brood levert veel resultaten op, waaronder vele vragen naar het recept van het brood. Het recept bestaat echter waarschijnlijk niet: het heeft er alle schijn van dat de Hunza er gewoon het beste van maken, ze wonen erg afgelegen in een zeer bergachtig gebied zonder supermarkten en dergelijke. Eten is er schaars, dus ze eten niet veel, en gedurende twee tot vier maanden van het jaar is het zo schaars dat ze grotendeels vasten. Gesteld wordt dat dit hen gezond helpt houden. En weet je waar me dit nu aan doet denken? Aan knotten! Ja, van bomen… Loofbomen om precies te zijn. Je weet wel, knotwilgen e.d… Knotwilgen worden veel ouder dan wilgen die niet geknot worden!
En wat treft nu, tijdens de feestdagen kwam mijn Pakistaanse zwager op bezoek (Usman), en hij is daar geweest! Op vakantie met wat vrienden en familie bezocht hij hun gebied, op zijn nieuwe gympen…. En nu vraag je je misschien af… Gympen? Waar gaat dit heen? Nu goed, wat volgt zou nog wel eens een groter geheim van de Hunza kunnen zijn dan hun brood…
(Foto: ‘Old woman in Karimabad’ door Woudloper op Wikimedia Commons)
Want wat gebeurde er: hij trekt een sprintje op zijn nieuwe gympen, maar algauw hoort hij achter zich het geluid van rennende voetstappen. In eerste instantie dacht hij dat het zijn vrienden waren, maar opeens hoort hij zijn vrienden van een afstandje roepen: “Usman! Stop!” Hij stopt, en ziet dat het enkele Hunza zijn die achter hem aan gerend zijn. De Hunza vragen: “Waarom ren je?!” Usman: “Omdat ik wil rennen.” Hunza: “Alleen een dief rent…”
Nu wil ik niet zeggen dat het Hunza-brood of de rest van hun voeding, waaronder vette-rauwemelk- producten, niet belangrijk is, zeker niet! Maar als permaculturist blijft het logisch te kijken naar het geheel, ook het geheel van een levensstijl, en het heeft er alle schijn van dat de levensstijl van de Hunza een ‘slow life’-levensstijl is… Niet rennen, niet overeten, misschien wel niet doen wat je niet hoeft te doen… Tegelijkertijd zijn ze verre van lui en werken ze hard om te kunnen overleven, maar niet gehaast. De slow life-levensstijl is evenwichtig. Wat je wel en niet eet, en hoe dat voedsel geteeld en bewerkt is, maakt daarvan een belangrijk deel uit. Slow food.
Puur voedsel, samen geteeld & verwerkt, zonder fabrieken. Hiervan en van diverse andere culturen, waaronder uiteraard die in de eigen streek, kunnen we een hoop leren over het zelf verwerken van puur voedsel uit onze tuinen en winkels. In onze eigen keuken. Het zal je verrassen hoeveel hier kan.
Ook meer leren over samenvoorzienend voedsel verwerken?
Kom dan ook naar Marankes Heksendriedaagse ‘Samenvoorzienend voedsel verwerken‘. In deze reeks HuiskamerSessies op drie vrijdagen van februari zijn nog een paar plekjes, en in maart is er een Heksendriedaagse op drie zondagen. En dan in april op drie dinsdagen.
(Foto: ‘Autumn color in Hunza Valley’ door Ghazi Ghulamraza op Wikimedia Commons)
Marankes blog
Maranke Spoor begon al op jonge leeftijd als tuinier. Op elke plek waar ze woonde zorgde ze al snel voor een eetbare siertuin: op balkon en dakterras, in schooltuin en moestuin. Maranke is opgeleid als jurist, een beroep dat ze o.a. in de vorm van docent recht tot 2010 uitoefende, is initiator van www.weggeefwinkels.nl en sinds 2010 docent permacultuur. In die hoedanigheid verzorgde ze reeds vele opleidingen op het gebied van permacultuur/voedselbossen. Verder is ze sinds 2013 voorzitter van Stichting Permacultuur Onderwijs, vertaalde en bewerkte ze samen met haar collega Lucas Brouns Engelstalige permacultuur-literatuur (Herstellende Landbouw van Mark Shepard en Permacultuur in je moestuin van Christopher Shein) en is ze illustrator en auteur van ‘Permacultuur, Wat is dat!?’, een eboek dat in juni 2015 is verschenen.
Laatste berichten van Maranke Spoor (toon alles)
- Flip the food pyramid! - 7 december 2017
- Filmpje door Permades! - 23 november 2017
- Hoe ziet een duurzame wereld eruit? - 9 november 2017