Mijn vorige blog over het voorjaar in de vasteplantentuin sloot ik paradoxaal genoeg af met dat ik snijsla ging zaaien… Jawel: een eenjarige! Ja hoor die zaai ik ook weleens en hoewel ik vanuit permacultuur-gedachtengoed relatief veel vaste planten gebruik (net als in ‘natuurlijke’ ecosystemen) heerst er bepaald geen verbod op het gebruik van eenjarigen, laat daar geen misverstand over bestaan. Maar met de bodemvriendelijke en onderhoudsvriendelijke vaste planten kun je dus een hoop!
Het hele voorjaar door eet ik hier en daar een vasteplantensalade. Deze salades kunnen heerlijk divers zijn, ook al op het moment dat het eenjarige spul nog niet groot genoeg en voldoende talrijk is.
Hoewel ik dol ben op mals jong snijslablad zijn de allerlekkerste salades die ik ooit gegeten heb helemaal gemaakt van vaste planten! Een voorbeeld: Op onze volkstuin at ik een salade van jong lindeblad, zevenblad, hondsdraf, knoflookblad, zurin, munt en citroenmellise. Dit alles met een eenvoudige dressing van olie & azijn, peper & zout.
Afbeelding: De middagzon (in de rug van de fotograaf) vindt zijn weg door de tuin.
Terwijl ik de salade at, samen met een eetgenoot onder de hazelaar, zat de ander gezellig tegen me te praten. Plotsklaps stopte hij met praten en keek me lichtelijk geschrokken aan… “Ben je droevig?” Even denken… O, hmmm, huh? Ah! Ik snap het al… Ik verontschuldigde me en legde het even uit. “Mijn salade was op, net voordat ik had gehoopt dat die op zou zijn. ik hoopte op nog één hapje heerlijks maar had me verkeken!” Begripvolle blik van mijn eetgenoot. Hij vond dat ik even op een pierrot had geleken, met zo’n droevig gezicht.
Wat was die salade lekker! Even dacht ik eraan nog een beetje te maken (de overvloed ervan is groot) maar nee dat heb ik toch niet gedaan, met de salade was mijn maaltijd compleet, ik had genoeg gegeten. Het soort van genoeg dat ervoor zorgt dat je de volgende dag pas weer hoeft te eten en in de tussentijd van alles kunt doen waar je volledig in opgaat.
Dit deed mij denken aan de bezoekjes van een vriend die ik al sinds onze studententijd ken. Hij gaf aan dat hij na een bezoek aan ons altijd dagenlang was verlost van het continue hongerige gevoel waar hij zo ongeveer om bekendstaat. Hij is twee meter lang en circa een meter breed (dus hij ziet er een beetje uit als de grote vriendelijke reus). Als hij ergens op bezoek gaat, belt hij vaak tevoren even op om te vragen of hij nog wat te eten mee kan nemen. Want, zegt hij: “Ik ben groot en ik eet veel. Ik wil niet door jullie voorraad heen eten.” (Bij ons lukt hem dat echter nooit, door het zelf verwerken van allerhande heerlijks d.m.v. diverse methodes staat ons huis altijd barstensvol potjes met heerlijks!)
De grote vriendelijke reus zegt: “Wat ik zo fijn vind aan een bezoek aan jullie is dat er, naast de gezelligheid, echt eten is. Erg lekker en voedzaam eten. Het is alsof ik allemaal noodzakelijke stofjes binnenkrijg waaraan ik anders, door mijn levensstijl als rondreizende IT-consultant die bijna altijd buiten de deur eet, een chronisch tekort heb. Mijn eten is doorgaans erg koolhydraatrijk. Vaak eet ik ‘s avonds thuis nog 1 à 2 halveliterbakken met Griekse vruchtenyoghurt, maar dat geeft lang niet het verzadigde gevoel als jullie eten en al helemaal niet zo lang! Terwijl de Griekse vruchtenyoghurt waarschijnlijk veel meer calorieën bevat.”
Precies dat lang verzadigde gevoel kan ik ook hebben na het eten van een diverse vasteplantensalade, zelf gefermenteerde producten, echte bouillon van botten. Tel uit je winst op diverse vlakken! En dan eet ik er nog niet eens veel van zo’n salade. Gewoon één kommetje of ontbijtbordje vol. Sterker nog: minder kan ook prima en als je het niet gewend bent is dat zelfs sterk aan te raden zodat je darmflora de kans krijgen zich aan te passen aan het nieuwe heerlijks!
Ook meer leren over samenvoorzienend voedsel verwerken?
Kom dan ook naar Marankes cursus ‘Samenvoorzienend voedsel verwerken‘. , ook wel liefkozend ‘Heksendriedaagse’ genoemd. We gaan samen fermenteren, drogen, wecken en dergelijke. Alle cursussen van Stichting Permacultuur Onderwijs zijn een mix van theorie en praktijk. Deze reeks van drie HuiskamerSessies vond driemaal plaats in februari, in maart en in april 2016, en in de herfst van 2016 kun je meedoen op drie donderdagen in september, drie vrijdagen in oktober, of drie zaterdagen in november.
Afbeelding: kruidenbed bij de deur van mijn tuinhuisje (aan de andere kant van de deur is het formuis om te koken).
Afbeelding: Onder de look-zonder-look zullen straks, nadat deze klaar zijn met bloeien en zaaien voor dit jaar, de aardbeienplanten en sedum tevoorschijn komen.
Afbeelding: Maranke oogst lindeblaadjes (de druif die je hier ziet groeit in een leilinde
Afbeelding: Onder de mispel, nu vol in het blad, is van het zevenblad eronder sinds begin maart veel geplukt om te drogen.
Afbeelding: Een tuin waarin voornamelijk eenjarigen worden verbouwd, begin mei…
… en een tuin waarin voornamelijk meerjarige (vaste) planten worden verbouwd, ook begin mei.
Blog
De blog op PermacultuurNetwerk.eu wordt afwisselend verzorgd door Frank Anrijs uit België en Maranke Spoor uit Nederland. Bovenstaande blogpost is geschreven door Maranke Spoor.
Laatste berichten van Maranke Spoor (toon alles)
- Flip the food pyramid! - 7 december 2017
- Filmpje door Permades! - 23 november 2017
- Hoe ziet een duurzame wereld eruit? - 9 november 2017