Het is duidelijk dat er begin vorige eeuw spanningen waren tussen verschillende modellen van landbouw voeren. Chemische bemesting maakte zijn opmars, wetenschappelijk onderzoek leidde tot nieuwe inzichten voor bemesting. Maar toch bleef het overgrote deel van de boeren werken met organisch materiaal als bemesting.
Het is pas sinds de 2de Wereldoorlog dat er een duidelijke omslag kwam en er voluit voor chemische meststoffen, insecticiden en mechanisering werd gekozen. Men ontwikkelde een tunnelvisie, het onderzoek werd heel éénzijdig en verschillende andere pistes van landbouw voeren werden verlaten en compleet vergeten.
Permacultuur is een ontwerpsysteem dat gebruik maakt van voorbeelden uit de natuur. Vroeger noemde men dat gewoon “landbouw”, maar de meeste kennis hierover is op enkele generaties helemaal verloren gegaan.